De gemeente wil het plaatsen en aanbrengen van reclame in de openbare ruimte op elkaar afstemmen en in zijn totaal regelen. Daarmee brengt zij lijn in de wirwar van eisen en verordeningen die met reclame in de stad verband houden. Overheid en ondernemer weten daardoor voortaan precies wat wel en wat niet mag.
Het gemeentelijk beleid voor reclame in de openbare ruimte is de laatste jaren sterk onderbelicht geweest. Weliswaar bestond er al beleid voor reclames op gebouwen, panden en terrassen, maar een totaal beeld van reclamebeleid ontbrak. De nu verschenen nota brengt daar verandering in.
Het reclamebeleid is tot nu toe verspreid over een aantal beleidsnota’s en de Algemene Plaatselijke Verordening voor Delft. Door die versnippering is vaak niet duidelijk wanneer men precariobelasting en/of leges moet betalen en wanneer niet. Daarbij komt dat de hoeveelheid reclames te groot is en het aanbrengen van vlaggen en wimpels en het ophangen van kleding en dergelijke aan de gevels niet duidelijk zijn geregeld. Omdat aan sandwich- en driehoeksborden op dit moment weinig eisen worden gesteld laat de kwaliteit daarvan meestal te wensen over.
Al met al werkt het huidige reclamebeleid, of juist het ontbreken daarvan, verwarrend. Dat verandert nu. Er komt meer uniformiteit en de controle op handhaving van de regels wordt versterkt. Voor elke vorm van reclame moet voortaan belasting worden betaald. En als er een reclamevergunning is vereist, betaalt men daarvoor leges.
De kwaliteit van de stad is belangrijk. Een te grote hoeveelheid aan reclames of reclames die niet voldoet aan welstandseisen mogen daar geen afbreuk aan doen. De gemeente gaat daarom ondernemers stimuleren om lelijke of te grote reclame te laten verwijderen. Zij stelt daarvoor subsidie beschikbaar. Om de kwaliteit van driehoeksborden te bevorderen, wil de gemeente een overeenkomst met een reclamebureau aangaan.
Het totale reclamebeleid biedt nieuwe kwaliteitsimpulsen voor de stad.
