===========================================================
II.
Huidige situatie
II.1 De Kolk
II.2 Watertorengracht
II.3 Westsingelgracht
III.
Mogelijke voorzieningen en overzicht kosten
IV.
Voordelen van verbeterde afmeervoorzieningen
V.
Problematiek per locatie en keuze
V.1 De Kolk
V.2 Watertorengracht
V.3 Westsingelgracht
VI.
Kosten en tijdpad
VII.
Voorstel
===========================================================
In deze nota een voorstel om de voorzieningen voor
passanten, recreatietoervaart in de Kolk (langs Hooikade t/o voormalige DMZ) te
verbeteren en een toelichting op het voornemen passantenplaatsen en een tweede
exploitatiepunt voor een rondvaartboot op termijn in de ligplaatsenkaart op te
nemen. Om voor subsidie in aanmerking te komen moet nog dit jaar het besluit
tot aanleg genomen worden en moeten de voorzieningen voor 1 april 2002 zijn
gerealiseerd. Aangezien de subsidieregeling inmiddels is vervallen, kan niet
opnieuw subsidie worden aangevraagd voor realisatie op een later tijdstip.
De keus is dus òf nu verbetering met subsidie, of pas over
vele jaren zonder subsidie. In deze nota wordt gekozen voor het eerste. Naast
eenmalige financiering uit verschillende budgetten, is hiervoor een krediet
nodig en een structurele ophoging van het onderhoudsbudget te financieren uit
de algemene middelen.
De huidige situatie van de locaties Watertorengracht,
Westsingelgracht en De Kolk worden vermeld in paragraaf II. De mogelijke
voorzieningen worden met een kostenplaatje vermeld in paragraaf III. De
voordelen worden aangegeven in paragraaf IV. De nadelen en de keuze worden
toegelicht in paragraaf V. De kosten en het tijdpad vindt u in paragraaf VI. In
paragraaf VII vindt u het geheel als voorstel terug.
Momenteel wordt in De Kolk, en ook langs het verdere
Rijn-Schiekanaal en de Delftse Schie, vrijelijk door de recreatietoervaart
aangemeerd. De Provincie heft hier geen liggelden en houdt ook geen toezicht.
In de zomermaanden bezoeken, volgens een ruwe schatting circa 15.000, toeristen
via deze waterweg de historische Binnenstad. Ook verschillende
charterbedrijven, sommige met historische schepen, hebben Delft in hun
vaarroute hebben opgenomen. Zij regelen soms onderling de dagen en nachten
waarop men in Delft aanlegt: de ruimte is immers beperkt. Een Deens
toervaartbedrijf bijvoorbeeld heeft Delft voor het jaar 2002 als opstapplaats
uitgekozen om zijn klanten via het water kennis te laten maken met de Hollandse
steden.
Er kleven twee nadelen aan deze situatie. Ten eerste is de
ontvangst vanaf het water in Delft niet erg gastvrij: informatie ontbreekt en
de afmeervoorzieningen zijn nihil. Ten tweede levert dit bezoek overlast op.
Deze overlast bestaat uit het gebruik van aggregaten voor de stroomvoorziening
aan boord, het gebruik van voor bewoners bestemde vuilcontainers en het gebruik
van afmeerkabels. Deze laatste worden over het voetpad langs het water
(Hooikade) aan de “reling” vastgemaakt. Vooral ’s zomers is dit zeer hinderlijk
voor voetgangers. Het aanbrengen van adequate afmeervoorzieningen en het
plaatsen van twee elektriciteits- en watertappunten en het verzorgen van adequate
informatie kan deze problemen oplossen.
Sinds
de Provincie geen liggelden meer heft, meert een Delftse dekschuitenverhuurder
de laatste jaren steeds meer dekschuiten af in de Kolk (voor verhuur als
terras- of onderhoudsboot door heel Zuid-Holland). Lagen er tien jaar gelden
nog circa tien stuks, de afgelopen jaren is dit opgelopen - in piekmaanden –
tot dertig stuks. Hier valt juridisch door de gemeente niet tegen op te treden,
en de Provincie laat het na. Op den duur zou gevaar voor vrije doorvaart kunnen
ontstaan (wat overigens de verantwoordelijkheid van de dekschuitenverhuurder en
de provincie is). Ook de dekschuiten bevorderen niet de toeristische
uitstraling van het “Zicht op Delft” (zie de foto als bijlage 1) Wanneer dat
deel gemeentewater zou zijn, kunnen regels gesteld worden om het aantal te
beperken en/of seizoensafhankelijk te maken. In ieder geval zou door de heffing
van liggelden het aantal afgemeerde dekschuiten “vanzelf” al afnemen. Dit vergt
echter nog een vermoedelijk lang onderhandelingsproces met de Provincie.
Momenteel kunnen passerende jachten maximaal drie etmalen
zonder ontheffing afmeren op de Buitenwatersloot. Omdat deze drie plaatsen
moeilijk bereikbaar zijn, worden ze niet gebruikt door passanten. Delft heeft
daardoor geen bruikbare legale aanlegplaats voor passerende recreatieve
schepen. De recreatieve schepen die vooral in de zomer langs
Oostsingel/Oostplantsoen/Kanaalweg aanmeren bevinden zich in provinciaal water.
Uit watertoeristisch oogpunt kan Delft wat dat betreft wel een imagoverbetering
gebruiken.
Bij de eerstvolgende herziening van de ligplaatsenkaart
kunnen aan de Watertorengracht zes plaatsen voor passanten gecreëerd kunnen
worden (nabij hoofdingang Calvé). Zie foto’s bijlage 2.
Al enkele jaren meldt een Delftse ondernemer zich regelmatig
bij de gemeente met het voorstel om rondvaarten te organiseren vanuit Delft
naar Delfshaven en Den Haag. Een goede afmeer- en opstaplocatie hiervoor is de
Westsingelgracht tegenover het station (zie foto bijlage 3). Hiervandaan kan
via De Kolk (bij de Zuidwal) richting Delfshaven en Den Haag gevaren worden.
Dit exploitatiepunt kan bij de eerstvolgende wijziging van de ligplaatsenkaart
meegenomen worden. De potentiële exploitant moet op grond van de Verordening
Openbaar Gemeentewater Delft zelf de kosten van een kassahuisje en
aanlegvoorzieningen betalen. Het kassahuisje kan, en moet, zoals bijvoorbeeld
aan de Nieuwe Beestenmarkt in Leiden drijvend worden.
Bij De Kolk zijn de volgende voorzieningen mogelijk:
Een drinkwatertapautomaat en een elektriciteitskast, waar
passanten tegen betaling (evt. door middel van een chipknip) water of
elektriciteit kunnen tappen, aanlegvoorzieningen in de vorm van bolders en
gording en informatieborden inzake afval en looproutes.
De kosten hiervan bedragen (zie ook bijlage 4, berekening
gebaseerd op twee locaties):
Leverantie elektrische installatie (tweemaal) ƒ. 89.000
Leverantie drinkwaterinstallatie (tweemaal) ƒ. 38.000
Aansluitingen elektriciteit/water ƒ. 15.000
Plaatsen aanlegconstructie ƒ. 15.000
Plaatsen installatie ƒ. 15.000
Voorbereiding/uitvoering ƒ. 8.000
Totaal ƒ.
180.000
Voor de totale kosten is een subsidie beschikbaar van ƒ.
55.000,-- van de Stichting Recreatie toervaart Nederland, mits het project vòòr
1 april 2002 wordt uitgevoerd. Maximaal 35% wordt gesubsidieerd. Wanneer de
Kolk gemeentelijk water zou zijn zou dit liggelden kunnen genereren van circa
ƒ. 10.000 per jaar. Nader onderzoek en besluitvorming, en mogelijk
onderhandelingen met de Provincie, naar de mogelijkheden om inkomsten te
genereren is echter nog nodig. Aangezien de uitkomst hiervan nog onzeker is
wordt met mogelijke inkomsten in het financiële plaatje geen rekening gehouden.
De algemene communicatie en informatieborden kunnen
gefinancierd worden uit het reguliere toeristische respectievelijk havenbudget
(maximaal ƒ. 5.000). Voor de reguliere afschrijving, het beheer en het
onderhoud van de elektriciteits- en watertappunten is op jaarbasis ƒ. 10.000
nodig (circa 8% van de investering).
Sedert enige jaren wordt door Rijk en Provincie (mede via de
Stichting Recreatietoervaart Nederland) het toerisme en de watersport in de
Hollandse (haven)steden (financieel) gestimuleerd. Het kwalitatief en makkelijk
bruikbaar net van vaarwegen, van Dordrecht tot Leiden, betreft in Delft de
Delftse Schie en het Rijn-Schiekanaal. Van de Stichting Recreatietoervaart
Nederland heeft Delft een subsidietoezegging om havenvoorzieningen te treffen,
mits deze voor 1 april 2002 gerealiseerd worden.
Een extra, eventueel regionale, rondvaartboot die vertrekt
voor het NS Station zou verder een welkome concurrerende aanvulling zijn op het
huidige aanbod in de Binnenstad.
Delft heeft, met zijn VOC verleden en als stichter van
“Delfshaven” helaas geen enkel legaal plekje om oude, goed onderhouden schepen
af te meren. De grachten en overig gemeentewater zijn hiervoor te smal en de
Delftse Schie/het Rijn-Schiekanaal is in beheer en onderhoud bij de Provincie.
Wanneer De Kolk een watertoeristische verbetering krijgt, wordt dit oude
vertrekpunt van de VOC een betere ontvangst voor bezoekers. Vermeer schilderde
vanaf dit punt zijn gezicht op Delft. Delft kan dan in het VOC jaar 2002
kwalitatief beter meeliften in “Het geheim van Holland Toervaartroute”.
Kwalitatief voldoende havenvoorzieningen kunnen ook gebruikt
worden door de met straalzenders e.d. uitgeruste NOS boot. De NOS heeft al
aangegeven deze boot te willen gebruiken om gebeurtenissen met
(inter-)nationale nieuwswaarde te kunnen verslaan.
De Kolk is provinciaal water. Voor de realisatie van sommige
voorzieningen dient ontheffing te worden aangevraagd bij de Provincie, die
blijkens ambtelijk overleg waarschijnlijk niet onthouden wordt. Naast de
subsidie moet er dekking komen uit de algemene middelen.Om ook liggelden te
kunnen innen van de chartervaart en de dekschuiten zou dat gedeelte van het
water weer in gemeentelijk eigendom en beheer moeten komen. Dit vergt een lang
voorbereidingstraject met de Provincie. Uit ambtelijke contacten tot nu toe kan
niet met zekerheid gesteld worden dat de Provincie hiertoe bereid is.
Voorgesteld wordt thans, indien nodig op basis van een
ontheffing van de Provincie de voorzieningen te realiseren (Ingenieursbureau)
en per zo spoedig mogelijk nader onderzoek te doen, nadere besluiten te nemen,
en zo nodig op hoog niveau onderhandelingen met de Provincie te starten,
teneinde inkomsten te genereren om de investering rendabel te maken.
In 2002 wordt de Kolenhavenbrug vervangen en wordt de
Wateringseweg geschikt gemaakt voor busverkeer. Afgezien van enkele kleine
maatregelen om het parkeren te faciliteren wordt de kade ongemoeid gelaten.
Daarnaast wordt in het kader van het Spoortunnelproject een
haalbaarheidsonderzoek gestart of de kade door DSM/Gist weer als
overslaglocatie kan worden gebruikt als alternatief voor het verdwijnen van het
goederenspoor bij DSM/Gist. Het is op dit moment nog niet duidelijk of de
realisatie van een watertap- en elektriciteitspunt gecombineerd kan worden met
eventuele overslag door DSM/Gist. Ook de inrichting is momenteel zodanig dat
het niet verstandig is deze voorziening nu te realiseren (zie de foto’s van
bijlage 2).
Voorgesteld wordt bij de eerstvolgende herziening van de
ligplaatsenkaart deze aan te vullen met passantenplaatsen in de
Watertorengracht en de realisatie van voorziening voorlopig achterwege te
laten.
De aanwijzing van een tweede exploitatiepunt voor
rondvaartboten betekent dat de huidige exploitant Brands in de Binnenstad sinds
jaren een concurrent tegemoet kan zien. Het is echter nog niet zeker of er een
exploitant gevonden kan worden (de huidige aanbieder vindt de te verwachten
precariobelasting van mogelijk ƒ. 8.000 jaarlijks en de kosten van
aanlegvoorzieningen te veel). Voorgesteld wordt bij de eerstkomende herziening
van de ligplaatsenkaart een extra exploitatiepunt Rondvaartboot op te nemen.
Aanleg voorzieningen De Kolk (eenmalig) ƒ.
180.000
Beheer en onderhoud watertap- en elektriciteitspunten ƒ. 10.000
Subsidie Stichting recreatietoevaart ƒ. 55.000
Flexibel wijkbudget ƒ. 25.000
Krediet ten laste van algemene middelen ƒ.
100.000
Verhoging havenbudget ten behoeve van beheer en onderhoud ƒ. 10.000
De kapitaallasten van het krediet bedragen in het eerste
jaar (ƒ. 10.000 afschrijving plus ƒ. 6.500 rente maakt:) ƒ. 16.500 aflopend tot
ƒ. 10.650 in het tiende jaar. Omdat er nog onzekerheid is over de mogelijkheid
inkomsten te genereren worden deze niet begroot.
december: besluitvorming
in B&W (TOR/CKE/Wijkzaken/IB)
start
communicatie met de buurt (Wijkzaken)
opdracht
naar Ingenieursbureau (TOR)
start
aanleg voorzieningen (incl. overleg en vergunningen) (IB)
subsidie(voorschot)
betaling aanvragen (TOR)
januari besluitvorming
in Duurzaamheid/CKE en Raad
maart uitvoering
gereed (IB)
opname
in communicatiemiddelen toeristisch beleid seizoen 2002 (CKE)
definitieve
subsidieafrekening (TOR)
Hoogachtend,
Eric Mulder paraaf
vakteamhoofd:
Beleidsmedewerker Toezicht Openbare Ruimte W.A. Cornax