Werkdocument 3

Oeverplan Delft – Inventarisatie en aanpak oeverproblemen Park Hof van Delft

 

Vlak na de oprichting van de werkgroep werd duidelijk dat er op korte termijn renovatiewerkzaamheden aan enkele oevers in het Park Hof van Delft uitgevoerd moeten worden. Om te zorgen dat tijdens deze renovatiewerkzaamheden direct natuurvriendelijke gerealiseerd worden zijn de problemen in de werkgroep ingebracht, geanalyseerd en van oplossingen voorzien.

De hieruit voortgekomen concrete acties worden momenteel uitgewerkt tbv de uitvoering.

 


Inventarisatie en aanpak oeverproblemen Park Hof van Delft. 4

1. Tussen brug en schanskorf. 5

2 Mattenbiesveld. 5

3. Rond Terpeiland. 7

4. Oever Sportvelden. 8

5. Parkzoom West / Hofeiland. 9

6. Tegenover Parkzoom west. 10

7. Slingerende oever met rietkraag.. 11


 

Inventarisatie en aanpak oeverproblemen Park Hof van Delft

 

 

Omdat we bij ons bezoek aan het Hof van Delftpark -verschillende oeverproblemen tegen zijn gekomen die je ook op veel andere plaatsen aantreft, doe ik hier een poging er wat licht op te werpen. De probleemlocaties zijn op figuur 1 aangegeven.

Eerst wat algemeenheden:

 

  1. De eerste vaststelling is dat de problemen vooral gaan over oevererosie (en misschien ook grondkering), zowel bij beschoeide oevers als bij het mattenbiezenveld (2). De beschoeiingen blijken al na een jaar of 6 ernstig aangetast.
  2. De locaties 1, 2 en 4 verschillen grondig (een toepasselijk woord hier) van de andere. Het gaat bij deze plekken om nogal ruim water, waar de strijklengte over het water naar de oever wel 100 meter kan bedragen. De oevers worden in deze situatie bij tijd en wijlen zeer dynamisch belast, nl. met flinke golfslag.

c.       De andere problemen (3, 5 en 6) betreffen smallere wateren, maar die toch nog altijd wel ca. 10 meter breed zijn. In  waterschapstermen: de maat van een hoofdwatergang.

  1. Een ernstig probleem dat zich bij 3 en 6 bovendien voordoet is dat de bodem op de plek waar een brug aanlandt, drastisch wordt weggeslagen.
  2. Ik wil proberen bij de oplossingen ook wat eigenschappen van de verschillende oeverplanten aan te stippen. Als immers niet alleen de klassieke constructiematerialen worden gebruikt, maar ook planten om doelstellingen van oeverbeheer te realiseren, zullen we de eigenschappen van de planten en hoe die in het beheer versterkt of verzwakt kunnen worden, moeten kennen. In de volgende tabel doe ik een poging tot verdere analyse en tot oplossing (zonder prijskaartjes vooralsnog). Ik heb daarbij wat originele tekeningen van het ontwerp van het park uit mijn archief gevist en die voorzien van wat kleurtjes.

 

 

 

              

1. Tussen brug en schanskorf

 

Analyse

Op deze plek, is al ruim een meter oever weggeslagen over een lengte van een meter of acht. Vanuit het zuidwesten is er een grote strijklengte, wat op deze plek een grote golfbelasting veroorzaakt De oever aan de oostkant van de brug is niet geërodeerd, kennelijk breekt de brug de wind voldoende. De oever was op deze plek niet verdedigd met een beschoeiing of iets anders.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Voorstel

Om de forse golven die vanuit het zuidwesten kunnen komen aanrollen te breken een ondiepe plasberm voor de waterlijn aanbrengen. Boven zo’n ondiepte verliezen de golven veel van hun venijn en krijgen robuuste oeverplanten als riet en zee bies een kans om hun steentje aan de vastlegging van de oever bij te dragen. Daarnaast zou een brede (5 m) doorgoeibare mat van steen of geotextiel vanuit de plasberm het talud moeten beschermen. Het is van belang om tevens de aansluiting van deze mat aan het bruggenhoofd goed te detailleren..

 

Actie:

combinatie van doorgroeibare mat met brede vooroever (enkele meters) aanleggen.

 

 

 

                                                      

HVD-park: overzijde van keerwand

 

HVD-park: Nabij keerwand

2 Mattenbiesveld

 

Analyse:

 

Het probleem is hier niet zozeer erosie rond de waterlijn, maar het - na een redelijk succesvol begin na de aanleg - steeds dunner begroeid raken van het biezenveld op twee plaatsen (zie figuur 2a).

 

                                                                 2a

 

 

 

  1. Piet Lansbergen van groenonderhoud schreef de problemen (ook?) toe aan de meerkoeten, die de planten aanvreten, maar ik meen dat een vitaal biezenveld daar wel tegen kan.
  2. Het biezenveld is geplant op een brede plasberm. Omdat die plasberm niet met een onderwaterconstructie is vastgelegd zou het kunnen zijn dat het bodemprofiel door golfslag vanuit het noordwesten aan het veranderen is en dat de planten te iep komen te staan.
  3. Een andere reden voor het falen is op die twee plaatsen is de plantkeuze. Mattenbies is weliswaar een prachtige plant met een bijzonder talent om fosfaat uit het water op te nemen, en het kan ook op betrekkelijk diepe plaatsen staan (tot wel 1 m toe), maar in die situatie is de golfslag toch te hevig en de vegetatieve uitbreiding van de plant is te traag.

 

 

HVD-park: Mattenbiesveld

 

HVD-park: Mattenbiesveld

2 Mattenbiesveld (vervolg)

 

Ideeën:

 

a.                  De plasberm op twee plaatsen (totaal ca 50 m) verstevigen met een etuining (vlechtwerk van wilgentenen) om a) het bodemprofiel beter in stand te houden en b) de mattenbiesplanten te beschermen. Het vlechtwerk boven het water laten uitsteken om de golven te breken. In aanvulling hierop eventueel:

b.                  De beplanting vervolgens weer met mattenbies aanvullen

c.                   De beplanting aanvullen met rietstekken (die iets beter tegen golfslag bestand zijn), en wel langs de oeverzone (hoogstens 1 meter breed; riet koloniseert het ondiepe water vanuit de oever gemakkelijk) 

              Zie figuur 2b en 2c

 

 

Actie:

Betuining (vlecht werk van bv. wilgentenen)  voor mattenbiesveld aanbrengen om golven te breken. Beplanting daarna inboeten.

 

 

                                                                  2b

 

 

 

 

figuur 2c


 

3. Rond Terpeiland

 

Analyse

Aan west- en zuidkant van het hoge gedeelte van het park is op veel plaatsen de bodem achter en onder de beschoeiingen weggeslagen, en het materiaal van de beschoeiingen is in slechte staat. De aanzet van het bruggetje naar Den Hoorn

vertoont zelfs een gapend gat.

Op de tekening staat ook hier een plasberm getekend die niet wordt ondersteund. het profiel van de plasberm zal waarschijnlijk verdwenen zijn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ideeën:

 

1.       Het talud van de oever doorzetten tot op de waterbodem óver de bestaande beschoeiing aanvullen en afwerken met een (ingeplante) afbreekbare mat (bijv. Ecolon) van 1 à 2 meterbreedte.

2.       De plasberm ca. 1,5 meter vóór de bestaande beschoeiing ondersteunen met een lichte onderwater beschoeiing.

 

Actie:

 ivm beperkte ruimte oever vastleggen met doorgroeibare mat. Indien mogelijk talud wat flauwer maken

 

 

HVD-park: Nabij brug naar Den Hoorn

 

HVD-park: Grens met Den Hoorn

HVD-park: Bruggenhoofd

 

HVD-park: Bruggenhoofd

 

4. Oever Sportvelden

 

analyse

Deze oever is tijdens het bezoek niet uitvoerig bekeken. De erosie valt bij deze oever – gegeven de grote strijklengte vanuit het westen - mee,  Hoofdzakelijk omdat de oever in de luwte ligt van het hoge gedeelte. Niettemin zouden de kwetsbaarste plekken langs deze oever ‘meegenomen’ kunnen worden als 3.

wordt uitgevoerd.

 

Voorstel

De plasberm ca. 1,5 meter vóór de bestaande beschoeiing ondersteunen met een lichte onderwaterbeschoeiing op de meest geëxponeerde plekken.

 

 

Actie:

Oever is na druk van sportvereniging inmiddels vastgelegd door middel van een beschoeiing.

Inmeting door landmeten organiseren. En ondiepte evt alsnog laten creëren door grond te dumpen. Rietoever beschermen dmv betuining.

 

 

 

      

HVD-park: Achter Ringpass

 

 


 


5. Parkzoom West / Hofeiland

 

 

Analyse

Hoewel op enkele plaatsen ook hier de bodem achter de (kunststof) beschoeiing is weggespoeld, is de armetierige beplanting van de hele berm een probleem.

 

Ideeën

Het opwaarderen van het armetierige groen kan gebeuren door wat heesters aan de westkant te plaatsen. Die kunnen meteen de ‘trek’ die er optreedt bij wettelijke winden, breken. Daarnaast is een radicale oplossing denkbaar: verlagen van de beschoeiing en herprofilering van de berm.

 

 

Actie:

Alsnog gronddoek achter beschoeiing aan brengen.

Beplanting inboeten

 

 

 

HVD-park: Oeververdediging nabij keerlus Hofeiland

 

HVD-park: Oeververdediging langs parkeerkelder Parkzoom West

HVD-park: Oeververdediging  kop Hofeiland (detail )

 

 


 

6. Tegenover Parkzoom west

 

Analyse

Boven de lage beschoeiing spoelt de bodem langzaam weg; gazongras vormt geen oeverbescherming!. Merkwaardig genoeg treedt in de aldus spontaan ontstane plasberm nog geen groei van helofyten op.

De ervaring leert dat de vegetatie op, op het noorden georiënteerde

 oevers langzamer op gang komt. Belangrijker nog is hier dat de tegenoverliggende gevelwand de heersende wind afbuigt naar het

oosten, waardoor ‘trek’ ontstaat,die ook de vegetatieontwikkeling vertraagt.

 

 

Voorstel

Over de hele lengte de (toch al lage) beschoeiing naar beneden drukken en gebruiken als plasbermbegrenzing. De oever herprofileren tot een plasberm van ca 2 m breed en spaarzaam inplanten met Gele lis (waterlijn), heen, lisdodde en riet (ca. 3 planten per m 2 ). Het gebruik van een doorgroeibare structuurmat lijkt hier niet nodig, behalve bij de aanzet van de brug.

 

Actie:

Achter de beschoeiing plasberm creëren door grond af te graven en hoger op de kant te verwerken. Huidige beschoeiing naar beneden drukken zodat deze de plasberm goed vastlegt. Daarna oeverbeplanting op plasberm aanplanten.

 

 

HVD-park: Beschoeiing Hofeiland bij speeltuin

 

HVD-park: Oeverlijn op grens met park

HVD-park: Oeverlijn op grens met park

 

HVD-park: Aansluiting brug en oeververdediging

7. Slingerende oever met rietkraag

 

Analyse

Een succesverhaal in een toch wel problematisch

park. De tekening bevestigt de goede aanpak.