Op 2 november 2000 vergaderde de commissie Extern. Er waren vier workshops: 'eerstelijns gezondheidszorg', 'maatschappelijke opvang, vrouwenopvang en verslavingszorg', 'wonen en zorg' en 'huiselijk geweld'. Dit is het verslag van de workshop 'wonen en zorg'.
Wachtlijsten en vraag woon-zorgproducten
Voor zover partijen over gegevens beschikken levert dit het volgende meest actuele wachtlijstbeeld en daaraan te relateren vraag op:
* Verstandelijk gehandicapten: voor eind november moet bekend zijn wie 'gewoon' willen wonen. Duidelijk is wel dat deze groep is aangewezen op goedkopere woningen in bepaalde wijken. Het gaat om een kwetsbare groep, ook wat inkomen betreft. In verband met begeleiding is het van belang dat deze groep zoveel als mogelijk (geclusterd) bij elkaar woont. Tenslotte speelt het vervoersprobleem. De groep kan noch een beroep doen op de WVG, noch op geld uit de sector. De gemeente wordt gevraagd mee te denken c.q. actief te zoeken naar een oplossing.
* Psychiatrie: 44 personen staan op de wachtlijst voor beschermd wonen. Daarnaast nog eens 12 personen voor thuisbegeleiding. Via de site van Woonbegeleiding is recent onderzoek op te vragen (www.woonbegeleiding.nl).
* Slechthorenden: voor doven zijn er weinig mogelijkheden om samen te wonen. Hoe het kan, laat het project 'De Gelderhorst' in Ede zien. Er zou meer aandacht/onderzoek in Delft moeten komen naar de vraag en naar de mogelijkheden. Het idee is dat de NVVS afdeling Delft dat doet, onder de vlag van de Delftse verpleeghuizen.
* Lichamelijk gehandicapten: in Rotterdam is het Centraal Bureau Indicatie. Daar staan ook Delftenaren ingeschreven. Volgens de RCG is de vraag naar aangepaste woningen in Delft slecht te achterhalen.
* RIO: wachtlijsten zijn nadrukkelijk een zorg voor en een verantwoordelijkheid van het RIO. De methodiek om alles goed in kaart te brengen is in ontwikkeling. Het gaat mogelijk nog een jaar duren voordat alles helder is.
* Aanleunwoningen: het is zaak de wachtlijsten te beheersen. Puur getalsmatig is een deel van de vraag uit het regionale woningmarktsysteem te halen. Het is evenwel nog niet bekend wat de 'nieuwe oudere' nu kwalitatief precies wil. Voor een deel kunnen de woonwensen worden gehaald uit informatie die huisbezoeken onder ouderen opleveren. Ook het rapport 'Oudervriendelijke woonlocaties' kan als bron worden geraadpleegd.
Keuzevrijheid zorg bij wonen
* Die keuzevrijheid moet in het algemeen gelden, dus niet specifiek voor aanleunwoningen. Ook intramuraal. Ouderen moeten minder of helemaal niet worden gescheiden.
* Cliënten hebben nu nog niet zoveel mogelijkheden. Die moeten worden uitgebreid. Dat betekent dat de mogelijkheden wel rendabel moeten zijn. Feit is dat de zorgsector kampt met personele problemen. Je zou meer gebruik kunnen maken van het marktmechanisme. Bijvoorbeeld door een deel van Maatzorg verder te privatiseren en 'intern concurrerend' te laten werken.
* Cliënten moeten zich realiseren dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor hun keuzen. Er kleven in de praktijk ook nadelen aan die keuzen.
* Men pleit voor het werken met een 'persoonsvolgend budget' (PVB). De cliënt krijgt hiermee meer keuzevrijheid, kan (zorg)pakketten vergelijken en shoppen.
* De huidige woningvoorraad biedt onvoldoende ruimte voor keuzen. Wat de woningcorporaties betreft luidt de zevende rode draad in het gemeentelijk beleid: 'gemeente en corporaties maken een prestatieafspraak over bouwlocaties voor woonzorgcomplexen'.
Verantwoordelijkheid (integratie) sociaal-cultureel beleid verstandelijk gehandicapten
* De vrije tijd neemt toe, er is meer vraag naar dagbesteding. Integreren van groepen (verstandelijk gehandicapten en psychiatrie) is een goede zaak, maar je moet wel oog hebben voor de kwetsbaarheid. We moeten werken aan acceptatie van deze groepen. En zorgen voor voldoende en bereikbare voorzieningen.
* Het is niet duidelijk of er behoefte is aan nieuwe activiteiten, of dat bestaande activiteiten uitgebouwd moeten worden. Voor instellingen geldt dat middelen die ergens vrijvallen, voor nieuwe impulsen ingezet kunnen worden. Pas daarna zou je voor aanvullende middelen moeten aankloppen bij gemeente. De gemeente levert basisvoorzieningen, instellingen moeten daar 'een kop op zetten'.
* Het is een probleem dat er nauwelijks meer een beroep op een mantelzorger kan worden gedaan. De arbeidsmarktproblemen gelden ook daar.
Alarmering
* We moeten streven naar centrale alarmering. Is het initiatief van Casema (voorbeeld in Wijchen) ook voor Delft haalbaar?
