1. Probleemanalyse
1.1
Algemeen
De uitvoering van toezicht en
handhaving op het gebied van bouw en milieu moet beter. Dat is wel duidelijk
geworden na de rampen in Enschede, Volendam en Tiel. Er lopen dan ook landelijke
projecten om die verbeteringen door te voeren. Voor milieutoezicht is dat het
project “Professionalisering van de milieuhandhaving” en voor bouwtoezicht
“Handhaving bouwregelgeving”. Het Rijk legt de eerstkomende jaren absolute
prioriteit bij voldoende gewaarborgde kwaliteit van toezicht, controle en
handhaving. Niet alleen de preventieve controle (in het kader van de
vergunningverlening) moet beter, maar ook het repressieve toezicht (tijdens
uitoefening bedrijf of tijdens bouw/gebruik/sloop) moeten gemeenten adequater
oppakken. Delft is in mei 2003 het project “Professionalisering van de
handhaving” (ppHH) gestart met als doel om de uitvoeringstaken op het gebied
van gebouw en gebruik te verbeteren.
1.2 Wettelijk kader
De wettelijke taken van de gemeente in zijn vastgelegd in de Woningwet
(hierin wordt onder meer gesteld dat de gemeente voorziet in een Bouw- en
Woningtoezicht), de Wet op de Ruimtelijke Ordening en de daarop berustende
uitvoeringsbesluiten zoals het Bouwbesluit. Deze vormen het wettelijk
toetsingskader voor de naleving en handhaving van deze voorschriften.
Onder handhaving wordt verstaan het doen naleven van hetgeen door wet
of regelgeving is bepaald. Instrumenten om daar invulling aan te geven, zijn
het geven van voorlichting, het verlenen van vergunningen, het maken van
afspraken over de naleving van rechtsregels, maar ook het gebruikmaken van
bevoegdheden of toepassen van sancties.
Op gemeentelijk niveau zijn met name bestemmingsplannen en
bouwverordening het belangrijkste toetsingskader, waarbij beleidsnota’s als de
nota welstand, ontwikkelings- en projectplannen een aanvullend toetsingskader
zijn. Voor de in Delft aanwezige rijksmonumenten, gemeentelijke monumenten en
beschermde stadsgezichten bieden de Monumentenwet en de monumentenverordening
het aanvullend kader.
Voor een uitvoerbaar handhavingsbeleid is het van belang te beschikken
over heldere en actuele toetsingskaders. De nu voortvarend opgepakte
actualisatie van bestemmingsplannen en het regelmatig aanpassen van de bouwverordening
en beleidsnota’s dragen daartoe bij. Echter de wijze van handhaven zal beter,
helderder, transparanter en consequenter moeten worden vormgegeven.
1.3 Ontwikkelingen
Op bestuurlijk
niveau is sinds de genoemde rampen meer aandacht voor handhaving en veiligheid
in het algemeen en veiligheid specifiek in de woon- en leefomgeving. Vanuit regelgeving wordt
meer aandacht gegeven aan professionalisering van de overheid en een meer
transparante dienstverlening. Dit gevoegd bij diverse maatschappelijke
ontwikkelingen betekent dat de druk om in te spelen op de ontwikkelingen op het
werkterrein van BWT toeneemt.
Het stellen van regels heeft geen zin indien
de naleving en met name de handhaving daarvan niet voldoende zijn gewaarborgd.
Vanuit dat oogpunt zal in 2005
Woningwet aangepast worden en vindt daaropvolgend de aanpassing van het
Bouwbesluit plaats. Ook de Wet Ruimtelijke Ordening, met name artikel 19 lid
1,2,3,4 (vrijstellingsprocedures), zal ingrijpend wijzigen. De steeds
verdergaande automatisering en het leggen van de primaire verantwoordelijkheid
en aandacht voor het naleefgedrag bij de burgers zullen de nodige veranderingen
met zich meebrengen.
1.4 Huidig functioneren BWT
De uitvoering van het handhavingsbeleid
inzake bouwen en wonen en ruimtelijke inrichting berust bij de medewerkers van
het vakteam Bouw- en woningtoezicht (BWT).
Sinds de komst van het bouwbesluit is er veel
voor het bouw-en woningtoezicht veranderd. De op bouwtraditie georiënteerde
voorschriften van de bouwverordening zijn vervangen door de meer
technisch-wetenschappelijke georiënteerde prestatie-eisen en bepalingsmethoden
in het Bouwbesluit Ook de wijzigingen
van de Woningwet hebben aanpassingen geëist in de werkmethoden van het vakteam.
Het steeds verder professionaliseren heeft zijn uitwerking niet gemist maar
heeft er niet toe geleid, dat het functioneren van BWT altijd plaatsvindt op
een transparante, eenduidige wijze en met een heldere vastgestelde prioritering
in de werkzaamheden.
Door het Kabinet wordt op dit moment gewerkt
aan een vorm van bestuurlijk boete. De uitwerking hiervan en mogelijke tijdstip
van invoering is nog niet aan te geven, evenmin de bestuurlijke- juridische- en
organisatorische gevolgen.
1.5 Organisatie vakteam BWT
Het vakteam kent de volgende direct
uitvoerende functies: binneninspecteur (6), buiteninspecteur (6*), constructeur
(2), juridisch medewerker (3**). De stad is verdeeld in een aantal rayons die
per rayon een binnen- en buiteninspecteur kennen. De rayons zijn: de
Binnenstad, Noord-Oost, Noord-West, Zuid-Oost en Zuid-West.
*)
Inclusief combinatietaken vakteam Monumentenzorg en bouwkwaliteit (MBK)
**) voor kwaliteitsborging, bezwaar en
beroep, handhaving en vrijstellingen ex WRO
De missie van BWT is om te zorgen voor een
veilige, aangename en duurzame gebouwde omgeving. De doelstelling daarbij is om
burgers en bedrijven op adequate en professionele wijze te bedienen. Hiertoe
voert BWT de volgende taken uit *:
-
verlenen
van : - bouw- en sloopvergunningen 469
- APV-vergunningen: 101
- splitsingsvergunningen
12
- reclamevergunningen 27
-
huisnummertoekenning 15
-
illegale
bouwwerken / gebruik / klachten 120
-
behandelen
van bezwaar- en beroepszaken 60
-
adviseren
van andere vakteams. 40
* aantallen
2003 In de jaren
1999-2002 werden op jaarbasis 100 à 200 bouwvergunningen meer ingediend en
verleend; de terugval heeft zowel
de verruiming van het vergunningvrij bouwen als de economische recessie als
oorzaak
De herziening van de Woningwet per 1-1-2003
heeft het werk niet eenvoudiger gemaakt. Werkprocessen zijn drastisch gewijzigd
en strakke termijnen en een nieuwe procedure, te weten de gefaseerde
vergunning. Vergunningvrije bouwwerken vragen een meer aandacht dan verwacht,
met name als het constructiewijzigingen betreffen. Sinds 1 januari 2003 zijn alle
ingrepen aan een monument of aan een pand in een beschermd stadsgezicht
vergunningplichtig, ook onderhoud! Voor
de gehele Delftse binnenstad geldt dus geen vergunningsvrij bouwen.
1.5.1
Vooroverleg, toetsing en vergunning
De binneninspecteur werkt op basis van de
inkomende (aan-)vragen, telefoontjes, correspondentie en vragen van andere
afdelingen, met name het vakteam RO en de brandweer. De wettelijke termijnen
spelen een grote rol in de volgorde van afhandeling. BWT streeft ernaar om,
voorafgaand aan een concrete aanvraag om bouwvergunning, bouwplannen eerst in
een vooroverleg te bespreken. Zo is men direct op de hoogte welke voorwaarden
en eisen er gelden, of er aanpassingen nodig zijn en of men te maken heeft met
een andere vergunning, zoals bijvoorbeeld een kapvergunning, uitritvergunning,
sloopvergunning. Ook de toetsing aan de welstandscriteria en het
bestemmingsplan zijn van belang, alsmede de eventuele noodzaak en haalbaarheid
van een vrijstelling ex. WRO. Het vooroverleg is in de eerste plaats bedoeld om
te zorgen, dat uiteindelijk formele aanvraag vrijwel zeker tot een vergunning
zal leiden, waarmee zowel de aanvrager als de gemeente zijn gebaat. In de
prioritering binnen de eigen werkdruk, zal een
vooroverleg ter zijde worden geschoven ten gunste van de aan fatale termijnen
gebonden formele procedure voor bouwvergunningaanvragen. Het vooroverleg biedt
echter ook des te meer recht van spreken om nadien zeer streng om te gaan met
de ontvankelijkheidstoets.
Omdat de capaciteit bij lange na niet
toereikend is om integraal aan het Bouwbesluit te toetsen, moet er gekozen
worden. Iedere binneninspecteur doet dat naar eigen inzicht.*
* Delft neemt momenteel deel
aan het landelijk project Collectieve Kwaliteitsnormering Bouwvergunningen dat
toetsing in
vier
niveaus differentieert naar “zwaarte” van de aanvraag. De uitkomst van dit
project, onder auspiciën van de
Vereniging BWT.NL, kan als leidraad dienen voor de aanpak in Delft.
Van belang is daarbij dat er intern sprake is
van eenduidigheid in de benadering. Op die manier is voor ieder (zowel
ambtenaren als voor aanvragers) duidelijk op welke punten van de verschillende
regelgeving de bouwaanvraag wordt getoetst en welke prioriteiten daarbij worden
gesteld. Ook vormt de vergunning de basis voor verschillende vervolgprocedures
(zoals toezicht en controle) en moet daarop zijn afgestemd
Verbetering is bereikt door het begin 2003
aanstellen van twee nieuwe constructeurs. Zij hebben een nieuwe werkwijze ingevoerd
en werken volgens een “tien stappen plan”. Omdat zij afhankelijk zijn van de
kwaliteit van de vergunningverlening, hebben ook zij baat bij eenduidigheid. De
constructeurs hebben intensief contact met de buiteninspecteurs, die buiten de
feitelijke constructies controleren en kunnen sneller klantgericht inspelen op
handhavingssituatie’s.
1.5.2
Bouwtoezicht en handhaving
Ook de buiteninspecteur doet het werk
naar beste weten en eigen professionaliteit, wat resulteert in een eigen
inschatting van belang, prioriteiten en risico’s. Komt hij een illegale
situatie tegen, dan is tot dusverre in eerste instantie de eigen beoordeling de
grondslag voor al dan niet optreden.
De relatie tussen de kwaliteit van de
bouwvergunning en de vervolgacties is duidelijk. Bij een onjuiste of
onvolledige bouwtekening kan een buiteninspecteur in de problemen komen bij
zijn controles. Bij (buiten)controles geldt dat lang niet alle noodzakelijke
controles kunnen worden uitgevoerd, omdat daarvoor de personele capaciteit
ontbreekt. Ook hier moet dus worden gekozen, hetgeen geschiedt op basis van
individuele inschatting door de buiteninspecteur. Dat geldt zowel voor de keuze
welke bouwwerken worden gecontroleerd als wat er wordt
gecontroleerd.
Bij de constatering van een illegale situatie
reageren de buiteninspecteurs verschillend. Waar de ene inspecteur geneigd is
in onderhandeling te komen tot een
verbetering van de situatie is een andere inspecteur geneigd een illegaal
bouwwerk direct stil te leggen. Dat geeft ook in de (juridische) procedure erna
de nodige problemen. De aansluiting tussen het handhaven in het veld en de
juridische afronding daarvan is onvoldoende geregeld. Kortom:
professionalisering van de handhaving is noodzaak.
De handhaving is in Delft bekend als een
reactief proces (na constatering of op grond van reacties van derden) en heeft
geen gestructureerd of projectmatig karakter. Tot op heden heeft handhaving een
lage prioriteit en beperkte inzet gehad wat is veroorzaakt door niet het belang
van handhaving onderkennen en het, tot medio 2003, niet op het gewenste niveau
zijn van de formatie (gespannen arbeidsmarkt en organisatie-ontwikkelingen) en
de implementatie van de wijzigingen in de wet- regelgeving.
1.6 Bestuurlijk beleid
Delft heeft op dit moment ruim 1200 monumenten. De historische
binnenstad is bovendien een beschermd stadsgezicht. Sinds 1 januari 2003 zijn alle
ingrepen aan een monument of aan een pand in een beschermd stadsgezicht
vergunningplichtig zijn, ook onderhoud! Dat het gemeentebestuur grote waarde
hecht aan de kwaliteit van de historische binnenstad blijkt uit het
collegeprogramma en de bepalingen in het bestemmingsplan binnenstad, het
welstandsbeleid, het reclamebeleid en (tot en met 2004) de gevelaanpak in de
binnenstad.
Om prioriteit aan te brengen in het afgeven van vergunningen voor o.a.
de binnenstad, maar ook om in geval van handhaving eenduidig op te treden is
een extra aanvulling noodzakelijk op de risico’s die volgens de wetgeving in
beeld zijn. Hiervoor is een nadere beschrijving op detailniveau ten aanzien van
monumenten en beschermd stadsgezicht in relatie tot de overige wetgeving
noodzakelijk.
Het gemeentebestuur acht een goed en transparant
handhavingsbeleid van belang voor allen in Delft, de bewoners, de bedrijven en
de gemeente zelf. (collegeprogram)
In 2002 is reeds gemeentelijk handhavingsbeleid vastgesteld, te weten
de nota “Handhavingsinstrumentarium” (collegebesluit 7 januari 2003) en de nota
“Handhaving Bestemmingsplannen, beleid en uitvoering” (raadsbesluit 30 mei 2002).
De nota “Handhavingsinstrumentarium” geeft met name aan welke vormen van
(repressief) handhaven toegepast kunnen worden en welke voorwaarden en
aandachtspunten daarbij gelden. In de nota “Handhaving Bestemmingsplannen,
beleid en uitvoering” wordt een algemene prioriteitstelling beschreven voor het
handhaven van bestemmingsplannen en de wijze waarop deze handhaving wordt
uitgevoerd.
Beide nota’s gaan in op onderdelen van de totale
handhavingsopgaaf van de gemeente. Ze geven echter geen integraal beeld en
relatie naar andere handhavingskaders en gaan ook niet specifiek in op de uit
de nota’s voortvloeiende personele capaciteit.
De algemene kaders voor een integrale
handhavingstrategie komen in het kader van ppHH in een afzonderlijk beleidsstuk
aan de orde, dat nog moet worden ontwikkeld.
2. Risico- analyse en
prioriteitstelling
2.1 Criterium
De handhavingorganisatie handelt op grond van een analyse van de
problemen, de effecten van niet-naleving en de kansen op niet-naleving,
teneinde sturing te kunnen geven aan haar handhavinginspanningen
Handhaving is arbeidsintensief en vaak een kwestie van een lange adem.
Indien de uitvoering van handhaving tot de primaire taak behoort, dan kan een
hoge mate van efficiency worden bereikt. Deze efficiency wordt echter beïnvloed
door externe en lokale factoren die in een proces zoveel mogelijk herkenbaar
moeten worden gemaakt.
2.2 Criteria voor BWT
De risicoanalyse heeft betrekking op:
-
toezichtstaken
bij alle bestaande en te bouwen bouwwerken
-
alle
(taakgebonden) problemen
-
de
mogelijke effecten van potentiële en feitelijke overtredingen
-
de
kansen op overtredingen
De handhaving op het beleidsterrein van BWT richt zich voornamelijk op
de aspecten:
·
veiligheid
·
gezondheid
·
bruikbaarheid
·
ruimtelijke
inrichting
·
kwaliteit
gebouwde omgeving
De eerste drie aspecten zijn rechtstreeks ontleend aan de regelgeving.
Bij veiligheid kan een nader
onderscheid worden gemaakt in gebruiksveiligheid, constructieve veiligheid en
brandveiligheid, terwijl in relatie tot veiligheid en gezondheid ook aan de milieukwaliteit gedacht kan worden.
De laatste twee aspecten zijn met name van invloed op de leefbaarheid
van de woon- en werkomgeving en worden mede ontleend aan geformuleerd
gemeentelijk beleid.
2.3 Aanleiding
De VROM-Inspecties in het land hebben bij veel gemeenten
onvolkomenheden geconstateerd op het gebied van dossiervorming en
vergunningverlening, maar ook op het gebied van toezicht en handhaving. Delft
scoorde redelijk.
De Inspectie constateerde onder meer in Delft als in het algemeen
landelijk, dat de toetsing aan het Bouwbesluit tekort schiet en dat toezicht en
handhaving van illegale bouwwerken niet voldoende plaatsvindt, althans
onvoldoende blijkt uit de dossiers.
De prioriteitstelling van het Rijk en de door de Inspectie geconstateerde
onvolkomenheden op gebied van toezicht en handhaving leiden ertoe, dat
gemeenten verplicht zijn om per 1-7-2006* een handhavingsbeleidsplan voor de
bouwregelgeving vast te stellen. Over de uitvoering daarvan moet het college
jaarlijks aan de gemeenteraad rapporteren
* (bij voorgenomen ingang wetswijziging 1-7-2005, het eerste jaar wordt gezien als een overgangstermijn)
In wisselwerking met gemeenten (Delft is een van de pilotgemeenten)
heeft VROM een risicomatrix ontwikkeld, die als basis kan dienen voor het op te
stellen handhavings-beleidsplan. Tegelijk is de matrix een hulpmiddel om
prioriteiten te stellen in de vele taken die bouw- en woningtoezicht, op grond
van wet- en regelgeving, moet uitvoeren, maar waarvoor onvoldoende capaciteit beschikbaar
is om die alle 100% te doen.
2.4 Risicomatrix
Het model ontworpen om verschillende risico’s
integraal in kaart te brengen en te prioriteren in verpakt in de formule R = nE x K
(risico is negatief effect maal kans op niet-spontane naleving).
De prioritering komt tot stand door voor elke
voorkomende handhavingsactie scores te geven aan: de (negatieve) effecten op
veiligheid, gezondheid, milieu, financieel-economische zaken en leefomgeving en
hoe groot de kans (1 t/m 5) is dat zich dat voordoet.
Omdat de resultaten van deze uitwerking in de
Delftse beleving onvoldoende herkenbaar waren in hetgeen de regelgeving beoogt,
heeft de gemeente Delft het model aangepast. Met de (ervarings)-deskundigen van
het vakteam Bouw- en woningtoezicht is de matrix uitgebreid met een ‘0’-scorefactor voor de beoordeling, een wegingsfactor voor de kernaspecten van de regelgeving en
een frequentie aan de mogelijke kans dat
de overtreding zich voordoet.
Het model is hiermee zodanig aangepast, dat theorie en dagelijkse praktijk
op een juiste wijze, helder en objectief, op elkaar aansluiten.
Het een en ander betekent het verleggen van het huidig beleid van een
kwantitatieve benaderen (controles en klachtenbehandeling) naar een
kwalitatieve benadering. (controleren vooral gericht op beleidsprioriteiten en
het bereiken van beoogd effect en waarneembaar naleefgedrag)
2.5 Scores risicomatrix
De focus is gericht op “Gebouw en Gebruik”. Uit de
risicomatrix komt naar voren, dat handhaving van veiligheid zeer hoog scoort,
evenals illegale handelingen aan een monument. Niet verwonderlijk, want het
niet naleven van regels kan gevaar opleveren voor individuele gebruikers van
een gebouw. Opmerkelijk is dat ook vergunningvrij bouwen hoog scoort, omdat de
(constructieve) veiligheid in het geding kan zijn. Bij vergunningvrij bouwen moet men wel aan het Bouwbesluit
voldoen en of dat in alle gevallen zo is, wordt betwijfeld. Deze hoog scorende
handhavingsopgaaf is overigens in onderstaande opsomming weggelaten, aangezien
het bij vergunningvrij bouwen vooral gaat om kleine ingrepen aan individuele
woningen. De maatschappelijke impact van eventueel onoordeelkundig bouwen is zo
gering, dat management en bestuur van mening zijn dat de inspanningen van de
gemeente aangaande vergunningvrije bouw vooral gestalte moet krijgen via
algemene voorlichting.
Dat ook strijdig gebruik hoog op de
prioriteitenlijst voorkomt, heeft vooral te maken met de rechtsongelijkheid bij
het niet-handhaven van de overtreding.
Een weergave van de volledige risicomatrix en de prioritering van
handhavingsopgaven treft u aan in bijlage 1.
De hoogste handhavingsprioriteit in de matrix zijn toegekend aan:
Handhavingsopgaaf nadere specificatie
-
Realisatie bouwwerk in afwijking van de vergunning bij
nieuwbouw van gebouwen met de functie
“nachtverblijf”,
zoals hotels, ziekenhuizen,
politiecellen
enz.
-
Niet
voldoen aan vereisten van bestaande bouw alle gebouwen uitgezonderd woningen en
woongebouwen.
-
Realisatie
bouwwerk zonder vereiste vergunning bij verbouw van/aan/ bij woningen,
woongebouwen en woonwagens.
-
Slopen
in afwijking van vergunning in de binnenstad en bij monumenten.
-
Gebruik
in strijd met het bestemmingsplan bij gebouwen op bedrijventerreinen die
een
industrie- of kantoorfunctie
hebben.
-
Slopen
zonder vergunning in de binnenstad en bij monumenten.
-
Realisatie
van bouwwerken in afwijking van vergunning bij utiliteitsgebouwen.
-
Realisatie
van bouwwerken in afwijking van vergunning bij verbouw van/aan/ bij woningen,
woongebouwen en
woonwagens.
2.6 Bestuurlijke invloeden
In de tot stand gekomen risicomatrix zijn de prioriteiten gebaseerd op
de wet- en regelgeving. Daarbij is onvoldoende aandacht gegeven aan
gemeentelijke beleidselementen. Om een juiste waardering te geven, zijn deze
afzonderlijk naar voren gebracht en krijgen in de prioritering van de
risicomatrix alsnog de score “hoog” (zie bijlage 1).
Als basis voor integratie in het stellen van prioriteiten vormt het
geformuleerde gemeentelijk beleid zoals o.a. het collegeprogram en de diverse
beleidsnota’s die door de raad zijn vastgelegd (zie ook 1.6).
Per 1 juli 2004 is de Nota Welstandsbeleid van kracht. Daarmee voldoet
de gemeente Delft aan de wettelijke eis van transparante en geobjectiveerde
criteria voor de preventieve toetsing van (ver)bouwplannen. Ter ondersteuning
hiervan is zeker gedurende tot en met 2005 ook in toezicht en handhaving extra
aandacht nodig voor het voldoen aan ‘redelijke eisen van welstand.
De hoog scorende handhavingsopgaven in
de risicomatrix kunnen om bovenstaande reden dan ook worden aangevuld met de
volgende bestuurlijke prioriteiten:
Handhavingsopgaaf
-
Gebruik
in strijd met bestemmingsplan met
name in de binnenstad.
-
Niet
voldoen aan welstandscriteria alle
gebieden; vooralsnog t/m 2005.
-
Reclame-uitingen met
name in de binnenstad
De vergunningsplicht bij het plegen van onderhoud en het aanbrengen van
alle kleine wijzigingen in het gebied aangewezen als “beschermd stadsgezicht”,
heeft een ongewenst effect naar aanvragers. De lange behandeltijd van de
wijzigingsvergunning voor een monument en daarna nog moeten verlenen van een
bouwvergunning is onverkoopbaar. Volgens VROM is dit een onbedoeld effect van
de wijzigingen in de Woningwet en zal dit op termijn worden gecorrigeerd.
Om hierop te anticiperen en prioriteit aan te brengen in het afgeven
van de grote aantallen vergunningen voor de binnenstad, maar ook om in geval
van handhaving eenduidig op te kunnen treden, heeft afstemming plaatsgevonden
tussen de vakteams Monumentenzorg en bouwkwaliteit en het Bouw- en
woningtoezicht (zie bijlage 2). Deze afstemming komt neer op een impliciete
risicoanalyse op detailniveau, waarbij zowel voor de klant als voor de gemeente
de bureaucratische last wordt beperkt en meer op feitelijke risico’s wordt gelet
dan op formaliteiten
Het risico voor het vaststellen van dit beleid wordt gevormd door het
voorbij gaan aan de regelgeving (gedoogbeleid). Er bestaat een gerede kans dat
bij voorkomende gevallen door het moeten voldoen aan de wetgeving door
belanghebbende afgedwongen kan worden te voldoen aan de regelgeving. Er zal
alsnog een vergunning moeten worden aangevraagd. Hiervoor is aan de tabel 2 een
voetnoot toegevoegd dat: “het bovengenoemde beleid in de tabel niet inhoudt dat
er rechten kunnen worden ontleend dat er niet aan de wetgeving behoeft te
worden voldaan”.
3 P E R S O
N E L E E N F I N A N C I Ë L E B
O R G I N G
De wijze waarop de handhaving in
de afgelopen jaren vorm heeft gekregen,
wordt voornamelijk bepaald door de wijze waarop de ambtenaar invulling
heeft gegeven aan zijn professionele instelling en taakbewustzijn. Criteria die
hierbij zijn gehanteerd en leidend zijn in de mate waarin activiteiten van
handhaving zijn ingezet, werden voornamelijk bepaald door veiligheidsaspecten,
gemeentelijk beleid, ambtelijke integriteit en professionaliteit, de hardheid
van het “piepgeluid”, handhavingsvragen uit de samenleving en niet in de
laatste plaats de tijd die er beschikbaar was.
De huidige ontwikkelingen en
prioritering geven deels richting in dit bedrijfsproces maar zeggen nog niets
over de mate of intensiteit van oppakken van deze prioriteit of over de
capaciteit die hiervoor benodigd is. Het is namelijk niet aan te geven welke
inspanning er nodig is voor bijvoorbeeld de uitvoering van prioriteit 1, deze
te kwalificeren met 100 % of 80 % en datzelfde aan te geven bij de overige
prioriteiten. We weten namelijk niet op voorhand wanneer en in welke
hoeveelheden deze activiteiten benodigd zijn.
Dit leidt tot een systematiek van
communicerende vaten. Naarmate er meer aandacht is voor de hoogste prioriteit,
is er minder aandacht voor onderwerpen met een lagere prioriteit en andersom.
Centraal staat het nemen en afleggen van verantwoording voor
het bedrijfsproces en de resultaten daarvan in een adequaat instrumentarium van
planning en control. De uitwerking en implementatie daarvan zal enige jaren in
beslag nemen.
Inmiddels zijn
er stappen gezet om de verwerking en oplevering van gegevens te verbeteren,
waardoor ook betere monitoring mogelijk is. Noodzakelijke procedures daartoe
zijn nader uitgewerkt. Aldus kunnen geleidelijk kengetallen worden verkregen,
die bruikbaar zijn als sturingsinformatie ‘binnen de communicerende vaten’.
Deze nota geeft vorm aan de eerste verantwoording over alle
handhavingsactiviteiten op het gebied van bouw- en woningtoezicht tegen de
achtergrond van de gestelde prioriteiten en (in de tijd wisselende)
doelstellingen van het gemeentebestuur. Voor zover mogelijk zullen we bij de
verschillende onderwerpen streefniveaus vaststellen. Naar verwachting zullen
die niveaus in de toekomst beter kwantitatief onderbouwd kunnen worden en een
betere inschatting geven van de financiële en personele vereisten.
Vooralsnog is als uitgangspunt gehanteerd dat de huidige capaciteit
niet zal worden vergroot. Structureel is voor de taken van toezicht, preventief
en repressief handhaven 5,5 Fte beschikbaar binnen het vakteam BWT, waarvan 0,8
Fte voor repressief handhaven. Voor de handhaving betreft het circa 120 klachten waar een behandeling plaatsvindt
die varieert van een mondeling afdoen tot 20-40 gevallen, die in een formeel
handhavingstraject opgepakt worden. De laatste jaren blijkt dat de vereiste
juridische capaciteit in de handhavingsprocedures groeiende is.
De evaluatie die na een jaar plaatsvindt, zal nader richting geven aan
de personele en financiële invulling op basis van audits en monitoring van de
gegevens.
Ook de bouwplanontwikkeling in Delft in de komende jaren speelt daarbij
een rol.
