Stuk 87 I

02/014664                                                                                                       Delft, 11 juni 2002.

 

 

Onderwerp:       invoering van leges voor het aanvragen

van urgenties in het kader van de

woonruimteverdeling.

 

 

Aan de gemeenteraad.

 

 

Geachte dames en heren,

 

Op grond van de huisvestingsverordening Haaglanden is iemand alleen dan urgent wanneer sprake is van een levensontwrichtende of een levensbedreigende situatie waarbij binnen 3 maanden (andere) woonruimte noodzakelijk is. Mensen die in een acute noodsituatie zitten of dit zelf vinden moeten dit middels een urgentieaanvraag laten vaststellen bij een van de Delftse corporaties. Normaal gesproken duurt deze procedure ca. 2 weken.

 

Eind vorig jaar is vastgesteld dat er een achterstand was van ca. 2 maanden. Dit is voor potentieel urgenten onacceptabel. Door inzet van extra capaciteit is deze achterstand inmiddels ingelopen. Niettemin blijkt dat de oorzaken van de eerder opgelopen achterstand structureel zijn. De belangrijkste oorzaken hiervan zijn:

 

De urgentieprocedure staat in beginsel open voor iedereen. Bij de corporaties is de maximale planningscapaciteit voor intakegesprekken 16 per twee weken. Het zonder bericht niet verschijnen op een afspraak leverde in 2001 een achterstand op van een maand.  De effecten van de aanvragen van woningzoekenden die de procedure als een extra kans zien, danwel niet komen opdagen voor een afspraak leiden er toe dat potentieel urgenten door de langere wachttijden hiervan de dupe worden. Om dit te voorkomen is het gewenst hiervoor een financiële drempel in te bouwen.

 

Ervaringen in andere gemeenten binnen Haaglanden geven aan dat het heffen van leges een effectief instrument is om het aantal aanvragen terug te brengen. Daarmee wordt voorkomen dat de procedure verstopt raakt voor de potentieel echte urgenten. Aanvragers worden immers gedwongen vooraf zelf een afweging te maken. Als wordt uitgegaan van het aantal aanvragen dat de eerste vier maanden van dit jaar is binnengekomen, zal het aantal aanvragen in 2002 ruim 400 bedragen. In 2001 was het aantal aanvragen 325.


 

De hoogte van het legesbedrag binnen Haaglanden varieert per gemeente. Deze is het laagst in Wassenaar, € 35,55 en het hoogst in Den Haag, € 58,85. De leges worden geďnd op het moment dat de urgentie wordt aangevraagd. Als in Delft leges worden ingevoerd voor het aanvragen van een urgentie lijkt het tarief van € 40.- redelijk, gelet op de tarieven die elders binnen Haaglanden voor deze dienst worden gerekend.

 

Regeling voor mensen met lage inkomens.

Uit de informatie die van gemeenten in Haaglanden is verkregen komt naar voren dat geen enkele gemeente een specifieke teruggaafregeling kent voor gehele of gedeeltelijke teruggaaf van leges op urgentieaanvragen. Wel bestaat voor de mensen met de laagste inkomens bij deze gemeenten de mogelijkheid om een beroep te doen op bijzondere bijstand. Voorwaarde is dan wel dat het moet gaan om “noodzakelijke” kosten. Dit betekent dat in de praktijk teruggaaf alleen mogelijk is als een urgentie wordt toegekend. De overweging om hier niet ruimhartiger mee om te gaan is het principe dat een drempel een drempel moet zijn voor iedereen. Een ruimhartiger vrijstellingsregeling neemt het effect van de financiële drempel weg.

 

Extra taak corporatie.

Door de overgang van de indiceringstaak van het huidige vakteam Voorzieningen Gehandicapten naar het Regionaal Indicatieorgaan (RIO) wordt de taak voor toekenning van urgenties aan WVG geďndiceerde voor een verhuiskostenvergoeding overgeheveld naar de corporaties. Op grond van deze indicering is vastgesteld dat de huidige woning niet kan worden aangepast en het dus noodzakelijk is dat deze geďndiceerden verhuizen naar een geschikte woning. Het betreft jaarlijks gemiddeld 50 geďndiceerden. Tot dusver is deze taak verricht door het vakteam VG. Dit is evenwel in strijd met de Huisvestingsverordening Haaglanden. Op grond van de verordening is de Delftse Toetsingscommissie Voorrangsbepaling (DTV) het adviesorgaan voor het verlenen van urgenties.

 

Aan WVG geďndiceerden voor een verhuiskostenvergoeding kan geen leges worden gevraagd omdat de WVG een algemene voorziening is gericht op het verstrekken van voorzieningen aan gehandicapten en niet primair gericht is op het verkrijgen van urgentie voor woonruimte.

 

Verdeling inkomsten leges.

Uitgaande van 350 aanvragen per jaar en een tarief van € 40.- is de verwachte opbrengst

€ 14.000.- per jaar. Zowel corporaties als gemeente hebben te maken met een kostenstijging in het afhandelen van urgentieaanvragen.

Door een noodzakelijke wijziging in de procedure voor WVG geďndiceerden met een verhuiskostenvergoeding neemt de DTV een taak over van de gemeente. Dit betekent extra belasting voor het secretariaat en extra tijd voor de leden van de DTV, die de WVG adviezen moeten beoordelen en toetsen aan de urgentiecriteria. Daarnaast is er de taakverzwaring bij het secretariaat in verband met de gewijzigde procedure rondom GGD adviezen.

 

Voor de gemeente geldt dat sinds 1 juli 2001 de advieskosten van de GGD aanzienlijk zijn toegenomen. In 1999 was hiervoor begroot een bedrag van € 4.540.-. De jaarlijkse kosten zijn voor 2002 begroot op € 13.700.-.  daarnaast zal uit de legesopbrengst ook de teruggave via de bijzondere bijstand moeten worden bekostigd. Hiervan is vooralsnog geen raming te maken. De praktijk zal dit moeten uitwijzen.

 

 

Zowel corporaties als gemeente hebben te maken met flinke kostenstijgingen. Bij de corporatie zit het in het extra beschikbaar stellen van capaciteit (personeel). Bij de gemeente gaat het om een stijging van het aantal adviesuren en een stijging van het uurtarief. Op grond hiervan is het redelijk om de legesinkomsten voor urgentieaanvragen gelijkelijk te verdelen, 50% voor elke partij. De corporaties zijn hiermee akkoord.

 

Wij stellen u voor, onder voorbehoud van gunstig advies van de commissie Middelen & Bestuur:

 

  1. leges te heffen op urgentieaanvragen;
  2. dit bedrag vast te stellen op € 40.-;
  3. teruggaaf voor mensen met inkomen op bijstandsniveau aan wie een urgentie is verleend en de teruggaaf te bekostigen uit de legesopbrengst;
  4. de corporaties ontvangen een tegemoetkoming ter grootte van maximaal 50% van de opbrengst van de leges;
  5. de financiële consequenties te verwerken in de 27e begrotingswijziging.

 

Hoogachtend,

 

 

Burgemeester en wethouders van Delft,

 

 

H.M.C.M. van Oorschot             , burgemeester.

 

 

 

N. Roos                                   , secretaris.


 

 

De raad der gemeente Delft,

 

gelezen het voorstel van Burgemeester en wethouders van 11 juni 2002;

 

Overwegende dat,

 

 

b e s l u i t :

 

  1. tot het invoeren van leges bij aanvragen van een urgentie in het kader van de woonruimteverdeling;
  2. het legesbedrag te bepalen op € 40.-;
  3. hieraan een teruggavenregeling te koppelen voor aanvragers met een inkomen op bijstandsniveau aan wie een urgentie is toegekend;
  4. de corporaties ontvangen een tegemoetkoming ter grootte van maximaal 50% van de opbrengst van de leges;
  5. vast te stellen de 27e wijziging van de gemeentebegroting voor het dienstjaar 2002.

 

Aldus vastgesteld  in de gemeenteraadsvergadering van 27 juni 2002.

 

 

, burgemeester

 

 

, lo.secretaris