Geacht
college,
Bijstand kan alleen worden verstrekt aan legaal in Nederland
verblijvende personen van 18 jaar en ouder. Onlangs heeft de Centrale Raad van
Beroep echter een uitspraak gedaan op basis waarvan bijstand kan worden
verleend aan kinderen van niet-legaal in Nederland verblijvende ouders. De
uitspraak heeft echter alleen betrekking op kinderen van dergelijke ouders met
een gedoogstatus. De Centrale Raad baseert haar uitspraak deels op het Verdrag
inzake de Rechten van het Kind. In dit verdrag is neergelegd dat de Staat
verplicht is voor kinderen zorg te dragen voor de meest elementaire
voorzieningen, met name voeding, kleding en huisvesting.
WIZ
heeft hiervoor inmiddels een beleidslijn vastgesteld.
Als
de ouders geen gedoogstatus hebben kan geen bijstand worden verleend, terwijl
er feitelijk sprake is van een zelfde situatie. Het bieden van enige financiële
hulp is noodzakelijk om er voor te zorgen dat de kinderen kunnen beschikken
over de elementaire voorzieningen. Voorgesteld wordt dan ook hiervoor een
regeling te treffen.
Omdat
de uitspraak niet de ruimte biedt om in het geval van dergelijke ouders zonder
gedoogstatus bijstand te verlenen wordt voorgesteld via een intermediaire,
niet-gemeentelijke organisatie (bijvoorbeeld het Interkerkelijk Sociaal Fonds
of de Stichting Noodopvang Vluchtelingen Delft) deze kinderen de noodzakelijke
financiële ondersteuning te bieden. Deze organisatie zal voor de werkelijk
verstrekte kosten een subsidie worden verstrekt.
Daarbij
wordt voorgesteld de te verstrekken vergoeding te maximeren op het eerder
vastgestelde beleid betreffende kinderen van niet-legaal in Nederland
verblijvende ouders met een gedoogstatus.
Het
aantal kinderen waar dit voorstel betrekking op heeft is niet bekend. Zij zijn
niet als zodanig geregistreerd in het GBA of de leerlingenadministratie. De
verwachting is dat de kosten zeer beperkt zijn.
De
met deze regeling gepaard gaande kosten kunnen bekostigd worden uit de
bestaande middelen in de begrotingspost ‘Uitstroomregeling asielzoekers’.
Voorstel:
R. Diemers